Velkomin

Í dag, 1. nóvember, eru liðin tvö ár síðan byrjað var að rukka varaflugvallagjald á nýjan leik. Gamla varaflugvallagjaldið var lagt af í maí 2011 og hafði það slæmar afleiðingar á flugvallakerfi landsins. Niðurlagning þess var mikið óheillaskref og varúðarorð þeirra sem best þekktu til voru að engu höfð. Tekjustofn til nýframkvæmda og viðhalds á flugvöllum landsins hrundi á sama tíma og millilandaflug til og frá Íslandi margfaldaðist. Alþjóðaflugvallakerfið Á Íslandi eru fjórir alþjóðaflugvellir. Keflavíkurflugvöllur, Akureyrarflugvöllur, Egilsstaðaflugvöllur og Reykjavíkurflugvöllur. Þessir fjórir flugvellir mynda alþjóðaflugvallakerfi landsins og gegna allir mikilvægu hlutverki innan þess. Hér er rétt að hafa í huga að leiðin er löng frá Íslandi til annarra alþjóðaflugvalla við N-Atlantshafið. Keflavíkurflugvöllur er rekinn af Isavia ohf og allar nýframkvæmdir, viðhald og rekstur þess flugvallar er fjármagnaður í gegnum efnahagsreikning félagsins. Flugvallakerfi landsins fyrir utan Keflavíkurflugvöll er rekið í gegnum þjónustusamning sem íslenska ríkið hefur gert við Isavia Innanlandsflugvelli ehf. sem er dótturfyrirtæki Isavia ohf. Í þeim samningi hefur á undanförnum árum einungis verið gert ráð fyrir 350-500 milljónum í nýframkvæmdir og viðhald við flugvallakerfið allt, að Keflavíkurflugvelli undanskildum. Nýtt varaflugvallagjald Eftir að gamla varaflugvallagjaldið var lagt af fyrir að verða 15 árum varð til mikil innviðaskuld í kerfinu, flugbrautir og fasteignir á flugvöllunum byrjuðu að grotna niður. Markmið nýs varaflugvallagjalds var að bæta úr þessari slæmu stöðu. Greinarhöfundur stýrði á sínum tíma vinnu hóps sem skilaði skýrslu hvernig best væri að standa að málum til þess að styrkja fjármögnum alþjóðaflugvallakerfis landsins fyrir utan Keflavíkurflugvöll. Nýtt varaflugvallagjald skyldi fjármagna nýframkvæmdir á Akureyrarflugvelli, Egilsstaðaflugvelli og Reykjavíkurflugvelli þannig að vellirnir gætu betur sinnt skyldum sínum sem alþjóðaflugvellir og því mikilvæga hlutverki að vera varaflugvellir í millilandafluginu fyrir hvern annan. Hér er rétt að benda á að það varaflugvallagjald sem nú er rukkað er margfalt lægra en gamla varaflugvallagjaldið á hvern flugfarþega. Miðað við gefnar forsendur má reikna með að varaflugvallagjaldið skili um 1,5 milljörðum króna á ári. Það fór að sjá til sólar fyrir tveimur árum þegar nýja varaflugvallagjaldið var tekið upp. Því er það geysilega mikilvægt að innviðaráðherra haldi því til haga í nýrri samgönguáætlun sem er boðuð á næstu vikum að nýja varaflugvallagjaldið renni áram til alþjóðaflugvallanna þriggja á Akureyri, Egilsstöðum og í Reykjavík og þá einnig að það fjármagn til nýframkvæmda og viðhalds í innanlandsflugvallakerfinu og til lendingarstaða haldi sér í gegnum þjónustusamninginn. Egilsstaðaflugvöllur Í þingræðum og fyrri greinum um málaflokkinn hef ég lengi bent á að næsta framkvæmd sem eðlilegt er að fjármagna með varaflugvallagjaldinu er að hefja framkvæmdir við fyrsta áfangann við gerð akstursbrautar við norðurenda flugbrautarinnar á Egilsstaðarflugvelli sem er mikilvægt flugöryggismál. Svokallaða „lúppu“ þar sem hægt væri að koma fyrir 4-6 farþegaþotum í neyð. Framkvæmdakostnaður við slíka framkvæmd er áætlaður 3 til 3,5 milljarðar. Hér er um algjört forgangsmál að ræða og mikilvægt að þessi framkvæmd sé í forgangi í framkvæmdarhluta nýrrar samgönguáætlunar. Flugöryggismál Þegar frumvarpið um varaflugvallagjald var lagt fram fyrri hluta árs 2023 var lagt til að sérstakt gjald skyldi innheimt til að standa straum af kostnaði við uppbyggingu varaflugvalla. Þá kemur fram í greinargerð frumvarpsins að nauðsynlegt sé með tilliti til flugöryggis að starfræktir séu fleiri flugvellir sem hafa burði til að taka á móti nokkrum fjölda loftfara þegar ekki er hægt að lenda í Keflavík. Varaflugvallagjaldið snýst fyrst og fremst um að tryggja flugöryggi. Njáll Trausti Friðbertsson alþingismaður Sjálfstæðisflokksins í Norðausturkjördæmi

Bæjarmálafundur Sjálfstæðisflokksins á Akureyri verður haldinn í Geislagötu 5 mánudaginn 3. nóvember kl. 17:30. Farið yfir helstu áherslur í fjárhagsáætlun Akureyrarbæjar 2026-2029, og stöðuna almennt í bæjarmálum. Fundarstjóri: Heimir Örn Árnason, formaður bæjarráðs og oddviti Sjálfstæðisflokksins á Akureyri Allir velkomnir - heitt á könnunni.

Ríkisstjórnin hitti naglann á höfuðið þegar hún tilkynnti þegnum þessa lands að nú með haustskrúða náttúrunnar hæfist nýtt skeið í lýðveldissögunni; verðmætasköpunarhaust. Fyrirtæki og almenningur settu sig í stellingar, viðbúin uppskerunni. Þrátt fyrir fögur fyrirheit er ríkisstjórnin líkt og dæmigert haustveður á Íslandi. Svona í stuttu máli: Lægð með roki, rigningu, frosti; snjór og svell svo að hvergi sér í gras eða gróður. Ríkisstjórninni til varnar þá eru sumir hlutir sem hún sjálf ræður ekki við. Samdráttur í álframleiðslu hér á landi er ekki henni að kenna. Útlit fyrir loðnuleysi brýnir aðra í röð sömu leiðis. Ástandið á Grundartanga, lokun eins af þremur ofnum Elkem eða lokun PCC á Bakka er ekki hægt að skrifa á hana heldur. Sama má segja með gjaldþrot Play sem varð til þess að beint og óbeint misstu 600 manns vinnuna. En samtals mun ofangreint minnka útflutningstekjur um a.m.k. 100–130 milljarða á næsta ári. Getur ríkisstjórnin þá ekkert gert? Jú, svo sannarlega. Hækkun vörugjalda á bifreiðar upp á 7,5 milljarða, kílómetragjald upp á 3,5 milljarða, innviðagjöld á skemmtiferðaskip, boðaður skattur á ferðaþjónustuna, tollfrelsi minnkað á barnafatnaði, streymisveitnaskattur sem heitir „menningarframlag“ hjá ríkisstjórninni, veiðigjald sem hefur orðið til þess að á annað hundrað manns hafa misst vinnuna og þjónustufyrirtæki tengd sjávarútvegi hafa hætt starfsemi, lokað fyrir samsköttun hjóna, skrúfað fyrir að fólk geti nýtt séreignarsparnað í húsnæðiskaup, ný búvörulög sem munu hækka verð til neytenda, hækkun skatta á áfengi, prósentuhækkanir á öll gjöld umfram verðbólgumarkmið, tenging örorkubóta við launavísitölu og svona mætti lengi telja. Þvert á móti. Skatta- og gjaldasýki þyngja róður þeirra svo um munar. Það er í besta falli broslegt að á sama tíma og allt þetta dynur á fólkinu í landinu að boðað sé „heildstæð atvinnustefna“. Eina atvinnustefna ríkisstjórnarinnar í dag ætti að vera að draga til baka boðaðar hækkanir skatta og gjalda á atvinnulíf og almenning. Draga verulega úr ríkisútgjöldum og nýta svigrúmið til frekari skattalækkana. Þannig, og bara þannig, styður ríkisstjórnin við heimilin og fyrirtækin í landinu. Jens Garðar Helgason varaformaður Sjálfstæðisflokksins